"Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΙΑ" – σκην. ΤΟΜ ΧΟΥΠΕΡ (2010) ("THE KING'S SPEECH" -dir. TOM HOOPER)

Μιά φορά κι ἕναν καιρό... 
...παραμύθια μέ βασιλιάδες

Τό συγκεκριμένο κριτικό μου σχόλιο γράφτηκε καί δημοσιεύτηκε στό ἱστολόγιο

camerastyloonline.wordpress.com τόν Φεβρουάριο τοῦ 2011, ὡς ἀπάντηση στήν κριτική τῆς Νταϊάνας Κεφαλογιάννη: http://camerastyloonline.wordpress.com/2011/02/16/giati-tosos-logos-gia-to-logo-tou-vasilia-tis-dianas-kefalogianni 
Ἐδῶ, ἀναδημοσιεύεται μέ λίγες διορθώσεις.  

Ἄν οἱ Ἀμερικάνοι ἔχουν ὡς σημεῖο ἀναφορᾶς τοῦ ἔθνους τους τόν πόλεμο στό Βιετνάμ καί ὁ κινηματογράφος τους πού τροφοδοτεῖται ἀπ' αὐτό τό γεγονός, μέ τή σειρά του, ἀνατροφοδοτεῖ τήν ἐθνική τους συνείδηση, τό ἴδιο μποροῦμε νά ποῦμε ὅτι συμβαίνει μέ τούς Βρετανούς καί τήν Βασιλική Οἰκογένεια.

Πάνω σ' αὐτόν τόν ἐθνικῆς σημασίας γιά τούς Βρετανούς ἄξονα, τήν Βασιλική Οἰκογένεια, ἔκτισε ὁ Τόμ Χούπερ τήν ταινία του κατορθώνοντας νά μεταμορφώσει σέ διδακτικό λαϊκό παραμύθι ἕνα ἥσσονος πολιτικῆς καί ἱστορικῆς σημασίας πραγματικό γεγονός: τήν ὑπερπροσπάθεια τοῦ Γεωργίου τοῦ 6ου, νά ξεπεράσει τόν τραυλισμό του, μέ τή βοήθεια του ἑνός ἀντισυμβατικοῦ καί ταλαντούχου -ἄνευ πτυχίου- λογοθεραπευτῆ (καί ἀποτυχημένου ἠθοποιοῦ) ὅταν, παραμονές Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, οἱ συγκυρίες τόν ἔχρισαν βασιλιά. 

Μέ καμβά τό «μικρό» αὐτό γεγονός, ὁ Χούπερ ἀκολουθεῖ πιστά ὅλα τά χαριτωμένα στερεότυπα πού παραπέμπουν ἀπευθείας σέ Βρετανία καί Βρετανούς: από τά σκηνικά, τούς χώρους καί τούς τρίτους ρόλους τῆς ταινίας, πού νιώθεις ὅτι ξεπηδᾶνε αὐτούσια μέσα ἀπό σήριαλ τοῦ BBC, μέχρι τήν ἀποστήθιση τῶν ἔργων τοῦ Σέξπιρ, ὡς καθημερινή πνευματική ἄσκηση καί συνήθεια τοῦ Βρετανοῦ ἀστοῦ. 

Τό Βρετανικό, ὅμως, αὐτό παραμύθι ὁλοκληρώνεται μέ την ζυγισμένη, ἀπό τό ἔντονα ἀναγνωρίσιμο βρετανικό χιούμορ καί στύλ, σχέση ἀνάμεσα στόν Βρετανό πρίγκηπα καί τόν Αὐστραλό λογο(ψυχο)θεραπευτή του καί ἐντέλει καρδιακό του φίλο. Τό δίδυμο αὐτό (Ἄλμπερτ – Λάϊονελ), πού ἀλληλοσυμπληρώνεται τόσο ἁρμονικά, προδίδει κατά τήν γνώμη μου, ὄχι μόνο τήν θεατρική καταγωγή τοῦ σεναρίου, ἀλλά καί τήν μικτή καταγωγή τοῦ σκηνοθέτη, πού ὄντας Αὐστραλός ἀπό μητέρα, ὡστόσο φαίνεται ξεκάθαρα ὅτι λατρεύει τήν Βρετανία.

«Ὁ λόγος τοῦ Βασιλιᾶ» εἶναι μιά συγκινητική κομεντί -δοσμένη ὡς παραμύθι- πού προκύπτει ἀβίαστα ἀπό τήν ἑσωτερική δραματική σύγκρουση πού βιώνει ὁ εὐαίσθητος, καταπιεσμένος καί φιλότιμος πρίγκηπας Ἄλμπερτ μπροστά στίς εὐθύνες πού ἡ μοίρα τοῦ φορτώνει...

Μιά κομεντί φτιαγμένη ἀπό ἕναν κατά τό ἥμισυ Αὐστραλό, ὁ ὁποῖος κλείνει μέ συμπάθεια τό μάτι στόν βέρο Βρετανό πολίτη, ἔχοντας πετύχει τόν στόχο του, νά ἀναπαραγάγει ἐπιτυχημένα καί μέ σεβασμό μιά ταινία ἀπολύτου Βρετανικῆς ὑπηκοότητας!

Ρήσεις καί Ἀντιρρήσεις: Ἔναυσμα γιά τήν συγκεκριμένη κριτική δέχτηκα καί από τό κείμενο "Ο Λόγος του Βασιλιά - The King's Speech" πού διάβασα στό www.filmboy.gr