"ΠΙΝΑ ΜΠΑΟΥΣ" - σκην. ΒΙΜ ΒΕΝΤΕΡΣ (2011) - ("PINA BAUSCH" - dir. WIM WENDERS)

"Τί θά θύμιζαν οἱ ταινίες τοῦ Ἴνγκμαρ Μπέργκμαν, ἄν ἦταν χορογραφίες;"

Κατ’ ἀρχάς νά δηλώσω πώς θ' ἀναφερθῶ στήν δισδιάστατη ἐκδοχή τῆς ταινίας "Πίνα Μπάους", τήν ὁποία ἐπί τούτου παρακολούθησα, ὡς ἐπί τό πλεῖστον, ἄνευ τῶν 3D γυαλιῶν πού μοῦ μοίρασαν στήν εἴσοδο τῆς αἴθουσας, ἀφοῦ ἤθελα νά ἔρχομαι σ’ ἐπαφή κυρίως μέ τήν κινηματογραφική ὁπτική τοῦ σκηνοθέτη, παρά μέ τήν ὄντως ἐντυπωσιακή ψευδαίσθηση/ προσομοίωση τῆς πραγματικότητας τῆς 3D τεχνολογίας.

Στό σημεῖο αὐτό θά κάνω μιά παρέκβαση, γιά νά  ἐπισημάνω τό κείμενο τοῦ Γιάννη Καραμπίτσου "Κινηματογραφικό ντοκιμαντέρ ή 3d κινηματογράφηση χορού; Πίνα 3d ή Πείνα για 3d;", ὁ οποῖος μέσα στήν ὑπερβολική του ἀπαισιοδοξία δέν παύει νά κρούει τόν κώδωνα τοῦ κινδύνου γιά τό δυσοίωνο μέλλον τοῦ σινεμά, ἄν τυχόν ἐπικρατήσει ἡ 3D τεχνολογία. 

Οἱ κλασσικές πλέον παραστάσεις τοῦ χοροθεάτρου Βούπερταλ, μέ τίς πρωτοποριακές χορογραφίες τῆς Πίνα Μπάους πού καταδύονται στίς σχέσεις  τῶν ἀνθρώπων ξεγυμνώνοντας τίς ψυχές τους, ἀλλά καί οἱ σέ συνέντευξη χορευτές τῆς ὁμάδας της, κινηματογραφοῦνται ἀπό τόν Βίμ Βέντερς μέ τρόπο πού παραπέμπει στήν προσήλωση καί τήν ἔνταση τοῦ βλέμματος τοῦ Ἴνγκμαρ Μπέργκμαν καί ἀποπνέει τήν θλίψη καί τήν ἠρεμία τῶν εἰκόνων του.

Ὥστε, παραφράζοντας τό γνωστό παιχνίδι, στήν ἐρώτηση «τί θά θύμιζαν οἱ ταινίες τοῦ Ἴνγκμαρ Μπέργκμαν, ἄν ἦταν χορογραφίες;», ἡ ἀπάντηση εἶναι ἁπλή γιά ὅποιον ἔχει δεῖ τό ἰδιότυπο αὐτό ντοκυμαντέρ-ἀφιέρωμα τοῦ Βίμ Βέντερς, στήν Πίνα Μπάους, μιάν ἀπό τίς σημαντικότερες χορογράφους τοῦ 20οῦ αἰώνα. 

Ρήσεις καί Ἀντιρρήσεις: Μιά πολύ ενδιαφέρουσα προσέγγιση στό ἔργο τῆς Πίνα Μπάους διάβασα στό ἄρθρο τῆς Χριστιάνας Γαλανοπούλου στό "ΒΗΜΑ", ἐνῶ στό κείμενο τοῦ Σταύρου Χ. "Πίνα Μπάους - με αφορμή ένα φιλμ" μαθαίνει κανείς σημαντικές λεπτομέρειες τῆς συνεργασίας της μέ τόν Βίμ Βέντερς.